„Psychologia jest nauka, psychoterapia to sztuka” (N. McWiliams )
Czym jest psychoterapia psychodynamiczna? Specyfika tego podejścia polega na wyjątkowej wartości wrażliwości analityczno – psychologicznej terapeuty. Relacja jaka się wytwarza podczas terapii jest nieświadomą odpowiedzią na drugiego człowieka. Przestrzeń na pograniczu świata wewnętrznego i zewnętrznego ,będąca przestrzenią między ludźmi ,jest obszarem gdzie rodzi się wszelka bliskość i kreatywność. Wywiązuje się tu relacja , w klimacie otwartości, zaufania co owocuje stworzeniem tzw sojuszu terapeutycznego. Wstępna zależność, pozytywne nastawienia Pacjenta do terapeuty ma na celu głębokie poznania siebie, odrzucenie postawy obronnej, rezygnacji z „fałszywego ja” na rzecz autentycznego. Skutkuje to pozytywnymi zmianami w przeżyciu siebie, w sposobie wchodzenia w relacje międzyludzkie, dojrzałością i autonomią. Im bardziej się jest uczciwym wobec siebie tym większe się ma szanse na satysfakcjonujące i udane życie. Teza ta jest wynikiem założenia, że uświadomienie sobie zaprzeczonych aspektów psychiki uwolni od potrzeby poświęcania czasu i wysiłku niezbędnych do przechowywania ich w nieświadomości. Większość energii może wówczas zostać uwolniona i poświęcona realizacji produktywnego i szczęśliwego życia.
